Θεατρική παράσταση στις 4 Αυγούστου στο χωριό μας

«Γίναμε Θέατρο»
Περιοδεία στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας
Καλοκαίρι 2010
«Γίναμε Θέατρο.
Η Ελλάδα έγινε θέατρο στην Ευρώπη.
Οι πολίτες γίναμε θέατρο μεταξύ μας.
Οι πολιτικοί έγιναν θέατρο στη Βουλή.
Θέατρο οι σχέσεις μεταξύ μας.»
Ένα σατιρικό θέαμα με τίτλο «Γίναμε Θέατρο»,είναι η δεύτερη παραγωγή που παρουσιάζει φέτος το καλοκαίρι το Δη.Πε.Θε. Αγρινίου και υλοποιείται με την ευγενική χορηγία της ΤΕΔΚ Νομού Αιτωλοακαρνανίας και του Ιδρύματος Παπαστράτου Το έργο ξεκινάει την περιοδεία του από την 1η Αυγούστου στους δήμους της Αιτωλοακαρνανίας, ενώ στις 30,31 Αυγούστου και 1 Ιουλίου θα δώσει τις παραστάσεις του στο Κηποθέατρο Πάρκου Αγρινίου.
Πρόκειται για μια σύνθεση comic-ών κειμένων που υπογράφουν οι σπουδαίοι κομίστες Tergal, Kaz, Wullemin, Reiser, Sempés, Tronchet, αλλά και σημαντικοί Έλληνες συγγραφείς, όπως των Γιάννη Ζουγανέλη, Θανάση Παπαγεωργίου, Θεόφιλου Βερύκιου, Νανάς Νικολάου. Τα κείμενα υπογράφουν επίσης οι ηθοποιοί του θιάσου όπως προέκυψαν αυθόρμητα στην περίοδο των δοκιμών.
Μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη του κομίστα και τον σατιρικό λόγο αναδεικνύεται κωμικά η παραφροσύνη της καθημερινότητάς μας σε μια παράσταση με γοργούς ρυθμούς. Οι τέσσερις ηθοποιοί ερμηνεύουν τριάντα πέντε νούμερα σε ρυθμό καταιγιστικό, με σύγχρονες μουσικές και τραγούδια που ολοκληρώνουν το σατιρικό χαρακτήρα του έργου.
Μια εξωστρεφής παράσταση που παίρνει το χιούμορ…σοβαρά, διασκεδάζει το βαρύ κλίμα της εποχής με τρόπο έξυπνο και αστείο, κεντρίζει και ταυτόχρονα ψυχαγωγεί, ικανή να…δροσίσει το καλοκαιρινό μας βράδυ.
Συντελεστές
Σύνθεση κειμένων-σκηνοθεσία: Νανά Νικολάου
Σκηνικά: Βασίλης Ραμμόπουλος
Επιμέλεια κοστουμιών: Ιώ Μεταλλινού
Χορογραφία : Βούλα Σταμπέλου
Φωτισμοί:Σπύρος Μερεγκλίτσης,Δημήτρης Παπαδάκης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Κλάδης, Ευδοκία Σουβατζή, Πελαγία Αγγελίδου, Νικήτας

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010, Δ.Αγγελοκάστρου,Δημοτ. Σχολείο Αγγελοκάστρου, ώρα : 9.00 μ.μ.

Έφυγε» ο δημιουργός του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων των Ιωαννίνων

Ο διάσημος γλύπτης Παύλος Βρέλλης,μας άφησε τεράστια κληρονομιά
Τον άνθρωπο που ίδρυσε το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας στο Μπιζάνι Ιωαννίνων,όπου ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με την ιστορία, μέσα από κέρινα ομοιώματα, ξακουστών, αλλά και αφανών ηρώων, που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην Ελλάδα, από την προεπαναστατική περίοδο έως και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο,αποχαιρετούν σήμερα τα Γιάννενα!!!Ο διάσημος γλύπτης Παύλος Βρέλλης,«έφυγε» αφήνοντας μας,μια τεράστια κληρονομιά.
Ποιός ήταν ο Παυλος Βρέλλης
Γεννημένος στα Γιάννενα στις 25/3/1923, ορφάνεψε σε ηλικία 4 ετών από μητέρα. Εννέα χρόνια αργότερα χάνεται και ο πατέρας του.Η θεία του, Σοφία Παραμυθιώτη, αδερφή της μητέρας του, τον μεγαλώνει και τον σπουδάζει. Ο ρόλος της, τόσο σαν παιδαγωγός (δασκάλα η ίδια), όσο και σαν παρουσία με σπουδαία καλλιτεχνική αγωγή, τον επηρεάζει βαθύτατα.Το έργο της δύσκολο.Όχι μόνο επειδή ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος άφησε έντονα τα σημάδια του, αλλά επειδή ο Παύλος είναι ο πλέον ζωντανός από τους ανιψιούς της. Η καλλιτεχνική του πλευρά, είχε αρχίσει ήδη να διαφαίνεται από την παιδική του ηλικία, όταν είχε ζωγραφίσει ή σμιλέψει σε ξύλο ή πέτρα, αγαπημένους του ήρωες. Η άλλη του πλευρά όμως ήταν αυτή που στάθηκε η αιτία να προχωρήσει μπροστά στη ζωή.

Ο ζωντανός του χαρακτήρας και η αγάπη του για δράση και ανακαλύψεις, τον κράτησε ζωντανό πνευματικά, όταν -έφηβο πια- τον συνέλαβαν οι Γερμανοί κατά την περίοδο της κατοχής, χρησιμοποιώντας τον μαζί με άλλα παιδιά για να καθαρίζει απομεινάρια πολεμικού υλικού, που δεν είχε εκραγεί...Έχοντας ζήσει σα μελλοθάνατος, σκάλιζε στη φυλακή απλά αντικείμενα σε ξύλο, περίμενε τις τελευταίες του στιγμές, είδε φίλους να χάνονται για πάντα, αποτύπωνε μορφές συγκρατούμενων του, με διαφορετική πια ενόραση. Άρχισε να έχει τις πρώτες του πνευματικές ανησυχίες, οι οποίες τώρα πια δε βασίζονταν απλά σε μια παρόρμηση για εξερεύνηση, αλλά σε μια ανάγκη για έκφραση, μέσα απ' αυτά που ένιωθε ότι τον αντιπροσώπευαν περισσότερο.Μετά από επιθυμία και προτροπές της θείας του, θα τον δούμε το 1945, να μπαίνει στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία και να αποφοιτά το 1947.
Σε ηλικία 23 χρονών (πριν μπει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), καταπιάνεται με τη δημιουργία προτομών.Το 1954, αποφοιτά από τη Σχολή του με Θεωρητικό και Πρακτικό Πτυχίο. Είναι, τώρα πια, ο πρώτος Ηπειρώτης που κατάφερε να περάσει στη Σχολή αυτή και ο πρώτος Ηπειρώτης που αποφοιτεί απ' αυτή, με τέτοια εφόδια.Δε σταματά εκεί τις σπουδές του. Με υποτροφία, παρακολουθεί μαθήματα Τέχνης & Τεχνικής της Χαλκογλυπτικής στη Φλωρεντία (όπου εργάζεται για σύντομο χρονικό διάστημα) και Ψηφοθεσίας στη Ραβέννα. Εργάζεται όμως, κυρίως, σαν καθηγητής Τεχνικών σε Γυμνάσια και Λύκεια. Ανακαλύπτει τις αδυναμίες του συστήματος της εκπαίδευσης και προετοιμάζει κατάλληλα, με τα μαθήματά του αυτά, μελλοντικούς υποψήφιους Αρχιτεκτονικής.
Το μουσείο στο Μπιζάνι
Έχοντας αποσυρθεί από τη μέση εκπαίδευση, με το βαθμό του γυμνασιάρχη, αγόρασε μια πετρώδη έκταση γης, 17 στρέμματα, τον Φλεβάρη του 1983, κοντά στο χωριό Μπιζάνι (απέχει 12 χλμ. από τα Γιάννενα και βρίσκεται πολύ κοντά στα ιστορικά πεδία μαχών, που σημάδεψαν τις μάχες των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-'13). Για τα επόμενα 12 χρόνια, δούλεψε πάρα πολύ σκληρά, δεδομένου ότι άρχισε όλο το εγχείρημά του, σε ηλικία 60 χρονών. Ευτύχησε να έχει την αμέριστη βοήθεια πρώην μαθητών και πιστών του φίλων και την υποστήριξη ατόμων, οι οποίοι γνώριζαν τη δουλειά του και πίστευαν στην καλλιτεχνική του φλέβα.
(Αρχι)μάστορας, ενδυματολόγος, συλλέκτης
Δούλεψε ασταμάτητα ως εργάτης, (Αρχι)μάστορας, ενδυματολόγος, συλλέκτης κι αρχιτέκτονας, προκειμένου να δώσει μορφή και ζωή, τόσο στον περιβάλλοντα χώρο όσο και στο εσωτερικό του κτιρίου που "φιλοξενεί" τα κέρινα ομοιώματά του. Κύριος σκοπός του ήταν να μπορέσει να κερδίσει τον επισκέπτη μ' έναν ενδιαφέροντα τρόπο, ώστε να τον κάνει, σταδιακά, να αισθανθεί ο ίδιος υποκείμενο της Ιστορίας και μέσα από τη διαδικασία του "να ανακαλύπτει και να αποκαλύπτει" τα θέματα, να αποκτήσει μια πρωτόφαντη εμπειρία, διευρύνοντας τα όσα γνώριζε σχετικά με πρόσωπα και γεγονότα.
Η Ελληνική Ιστορία ήταν η μόνη πηγή απ' την οποία άντλησε τα θέματά του. Με ιδιαίτερη φροντίδα χάραξε δρόμους, διαμόρφωσε πλατείες, έφτιαξε, με τα χέρια του καλντερίμια και βραχόκηπους, μετασχημάτισε το φυσικό περιβάλλον γύρω από το μουσείο και φύτεψε αμέτρητα δέντρα και φυτά. Στο κτιριακό συγκρότημα, που περιλαμβάνει το Μουσείο, τη βιβλιοθήκη, το γραφείο και το χώρο εργασίας του, έδωσε μορφή Αστικής Φρουριακής Αρχιτεκτονικής, που συναντάται μόνο στην ενδοχώρα της Ηπείρου κατά τον 18ο αιώνα.Πάντα, σεβόμενος "τα μορφολογικά και ρυθμολογικά στοιχεία που η ίδια η παράδοση τού έχει υπαγορεύσει" όπως ο ίδιος συνήθηζε να λέει...

Αναρτήθηκε από http://epirusgate.blogspot.com/2010/07/blog-post_1539.htm

ΑΓΙΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.

• ΑΓΙΟ ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ.
  Στο κάμπο τρακτεριού ο ήχος
  στο Δίμικο παιχνίδια του νερού.
  Πώς να χωρέσει αυτός ο στίχος
  την ιστορία εκείνου του καιρού.
  
  Και το πρωί στο φως λουσμένο
  μέσα στου κάμπου τη δροσιά,
  ουράνιο κελάιδισμα σταλμένο
  στης ακροποταμιάς τη φυλλωσιά.
  
  Το ψηλαλώνι μες τη δύση
  σύννεφα το χαϊδεύουν τρυφερά,
  κι επάνω στη μεγάλη βρύση
  μες τα πλατάνια τρέχουν τα νερά.
  
  Τις άδειες ώρες που βραδιάζει
  μες τα σοκάκια τα στενά,
  την ηρεμία που αράζει
  δεν θα την νοιώσεις πουθενά.
  
  Ψηλά το Κάστρο κυλισμένο
  με το φεγγάρι της βραδιάς,
  τραγούδι με κλαρίνο ποτισμένο
  τους πόθους κρύβει μιας καρδιάς.
  
  Μια μουσική που φλόγες βάζει
  σε κάθε θλίψη, πόνο και χαρά,
  λες και φωνή νεράιδας μοιάζει
  στου Αχελώου τα γάργαρα νερά.
  
  Πάνω στο ρέμα όνειρα σπαρμένα
  παλιές καλές στιγμές ρομαντικές,
  όταν ξυπνάνε στο μυαλό τα περασμένα
  αστροφεγγιές μες την ψυχή ονειρικές.
  
  Και γνήσιο χαμόγελο που στάζει
  σταγόνες καλοσύνης κι ανθρωπιάς,
  με μοναστήρι άγιο πάντα μοιάζει
  η ακατάλυτη ψυχή της αγροτιάς.
  
  Όλα ετούτα εδώ με συνταράζουν
  βαραίνουν ώρες ώρες την ψυχή,
  αιώνιες σειρήνες που με κράζουν
  κάθε εποχή, με ήλιο και βροχή.
  
  Θα ’ρθω κοντά σου κάποια δύση
  Άγιο Αγγελόκαστρο αν ζήσω.
  Είσαι της γης βαρύ μεθύσι
  εκεί τα μάτια μου θα κλείσω.
  
  Καστρινός.
  Έτσι σαν ύμνος ετούτο το ποίημα
  στους απανταχού της γης Αγγελοκαστρίτες.

Ημερίδα στο δήμο μας για την νεανική επιχειρηματικότητα

Η Θυρίδα Νεανικής Επιχειρηματικότητας Αγρινίου, σε συνεργασία με το Δήμο Αγγελοκάστρου, διοργανώνουν ημερίδα, την Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010, στην Αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Αγγελοκάστρου, στο Αγγελόκαστρο και ώρα 20:00 με θέμα «Νεανική Επιχειρηματικότητα και Αγροτική Ανάπτυξη στο Δήμο Αγγελοκάστρου».Την έναρξη της ημερίδας, θα κηρύξει ο Συντονιστής της Θυρίδας Νεανικής Επιχειρηματικότητας Δυτικής Ελλάδας κος Τσέλιος Γεώργιος, και ομιλητές θα είναι ο κος Γερούτης Βασίλειος, πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Αγγελοκάστρου και η κα Πιστικού Αγαθή, Σύμβουλος Επιχειρηματικότητας Θυρίδας Αγρινίου, η οποία θα μιλήσει για το έργο των Θυρίδων Νεανικής Επιχειρηματικότητας.

Η ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΙΟΥΛΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.

Το φύλλο Ιουλίου 2010 της μηνιαίας

εφημερίδας του Αγγελοκάστρου το ΚΑΣΤΡΟ κυκλοφόρησε.

Διαβάσετε την εδώ εξ ολοκλήρου:http://www.pureportals.com/Kastronews

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ, ΤΟ ΦΙΛΟ ΠΑΝΟ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ.

Στα Παραλειπόμενα της Εφημερίδας του Αγγελοκάστρου το ΚΑΣΤΡΟ.
Εδώ:http://www.pureportals.com/Default.aspx?tabid=237527