Δεν ζητάγαμε ρε παιδιά τίποτα το ακατόρθωτο. Για αυτονόητα πράγματα μιλάμε. Ότι η θέση του ΑΧΕΛΩΟΥ Αγγελοκάστρου, είναι να βρίσκεται και να πρωταγωνιστή στη μεγάλη κατηγορία του νομού. Έτσι όμορφα, απλά κι ωραία, με το γηπεδάκι του το στολίδι, με την παμπάλαια ιστορία του στους αγωνιστικούς χώρους της Αιτωλοακαρνανίας, με τη καψούρα για τη μπάλα ανέκαθεν όλων των χωριανών.
Μ’ αυτές τις παρακαταθήκες ξεκινήσαμε κι εφέτος, και βασικός στόχος μέσα στη φτωχοποίηση που ζούμε ήταν και είναι για τον ΑΧΕΛΩΟ να παραμείνει όσο πιο άνετα και ανώδυνα μπορεί στη μεγάλη κατηγορία του νομού. Αυτό έκανε και κάνει μ’ επιτυχία τα τελευταία χρόνια η ομάδα, και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Παίζει τη μπάλα που μπορεί, με το δικό της στυλ παιχνιδιού και με πάθος και μαχητικότητα σε όλα τα παιχνίδια. Τι άλλαξε όμως φέτος και άρχισε η κατρακύλα; Αυτό ήτανε και είναι και η μεγάλη απορία.
Η αλλαγή προπονητή ήταν ενδεδειγμένη στη κρίσιμη αυτή στιγμή. Όπως βλέπουμε και στις μεγάλες πια ομάδες κάπως έτσι γίνεται. Τέλος πάντων μετά και την σημερινή ισοπαλία με τη πρωτοπόρο και καλπάζοντα στα τελευταία παιχνίδια Φλόγα Παλιομάνινας, που ήταν μια καλή ένεση, η ομάδα σαν να φαίνεται να «αναρρώνει». Και αν συνεχίσει έτσι με το νέο προπονητή, δεν θα αργήσει η ώρα να κλείσει μια και καλή το κεφάλαιο της πρόσκαιρης αμφισβήτησης.
Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου