Ενώ ο πλανήτης μοιάζει πια μ’ ένα μεγάλο χωρίο, και το κάθε τι παλιό χάνεται στο βούρκο της παγκοσμιοποίησης, αφήνοντας αδιάφορες τις τωρινές γενιές, όλο και ξεπετάγεται και κάποια εξαίρεση, που φέρνει τη διαφορετικότητα.
Κάτι τέτοιο είναι και τούτη η φωτογραφία που μου έστειλε απ’ το χωριό ο φίλος Σωτήρης Βλαχογιώργος. Είναι ένα παλιό μηχάνημα, από εκείνα που κάποτε έκαναν δουλειά και χώνεψαν τις ανθρώπινες συνήθειες, βαθιά μέσα στα σιδερά τους. Αυτά που νίκησαν μέχρι στιγμής το θάνατο και περιμένουν καρτερικά τον αφανισμό τους, παρατημένα σε μιαν άκρη πριν τα καταπιεί οριστικά η αδιαφορία μας.
Πολλοί, οι πιο μυημένοι, ξέρουν τι είναι. Και για όσους το βρίσκουν κάπως περίπλοκο, τους αποκαλύπτω ότι είναι το παλιό μηχάνημα του γηπέδου του χωριού, που έφτιαχνε τις γραμμές στο γήπεδο κάτω στην Κακαβαριά πριν από κάθε αγώνα. Το γήπεδο στρώθηκε με χόρτο, οι γραμμές έγιναν μόνιμες, κι έτσι το παλιό μηχάνημα βγήκε σε παροπλισμό.
Ας το μαζέψει όμως κάποιος, έτσι σαν παλιό μουσειακό ενθύμιο, να μην το φάει κι αυτό η λησμονιά.
Καστρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου